Uitgebreide historie
De geschiedenis van korfbalvereniging Diamco is eigenlijk de historie van K.V.D., Oosterpark en C.K.V.D. Clubs die onderling dag en nacht verschillen. Toch lijkt het drietal voor elkaar bestemd. De geschiedenis gaat terug tot 1 oktober 1917, de oprichtingsdatum van K.V.D. Ter gelegenheid van het 75-jarige bestaan is dit artikel in een speciale jubileumuitgave verschenen.
​
De geschiedenis van Diamco is het beste terug te vinden in oude clubbladen. Bladen die zelf ook een behoorlijke historie hebben. Het K.V.D.-nieuws verschijnt voor het eerst oktober 1919. In het begin wordt het clubblad met de hand geschreven en vermenigvuldigd met de hectograaf. Oosterpark begint in 1931 met zijn 'Schakel'. De bladen verschijnen niet erg regelmatig; de ene keer om de maand, dan weer om de zes weken, soms een jaartje niet. Opvallend zijn de vele tekeningen en teksten in de clubbladen. Er moet vreselijk veel tijd en energie in zijn gestoken. Het clubblad van K.V.D. is al bijna veertig jaar als op 1 september 1959 'Het Korfje' verschijnt. Dit blad van C.K.V.D. houdt het vol tot 1961 en wordt daarna pas weer uitgegeven in 1968.
Hoogere Burger School
Bladerend in de voorlopers van de Diamcourant (het clubblad van Diamco), keren we terug naar 1917. Enkele leerlingen van de Vijfde Driejarige Hoogere Burger School (H.B.S.) richten een korfbalvereniging op. Op 1 oktober 1917 is de Korfbalvereniging Vijfde Driejarige (K.V.D.) geboren. Het is van oorsprong een van de vele zogenaamde schoolclubs, zoals ook D.E.D. (De Eerste Drie), D.V.D. (De Vierde Drie), D.E.V. (De Eerste Vijf), D.T.V. (De Tweede Vijf) en D.D.V. (De Derde Vijf), allemaal H.B.S.-en. K.V.D. speelt in het begin op een veldje aan de Zuidelijke Wandelweg. Langs de weg ligt een soort sportpark waar meer verenigingen bij elkaar zitten. Om er te komen moet eerst met een pontje het water worden overgestoken. (Voor de jongeren onder ons; de Zuidelijke Wandelweg lag op de plaats waar nu de Ringweg loopt, tussen de RAI en het Olympisch stadion.)
Speeltuin
We zetten de klok twee jaar vooruit. In de speeltuin in het Oosterpark zien jongeren enkele kinderen een bal in een mand gooien. Het lijkt hen wel een leuk spel en daarom informeren ze bij de speeltuinvereniging. Ze besluiten in juni 1919 de korfbalvereniging Oosterpark op te richten. De splinternieuwe club gaat korfballen in de speeltuin. Al snel levert dat problemen op. Oosterpark komt in een hogere competitie (tweede- en overgangsklasse) terecht en het terrein wordt afgekeurd voor het eerste team. Het veld is namelijk te klein en één vak loopt schuin omhoog. Het eerste team gaat zijn thuiswedstrijden spelen op diverse velden. Ze spelen bijvoorbeeld op het terrein van Amsterdam Zuid en op de Polderweg, bij het asiel, waar ook K.V.D. op een gegeven ogenblik terecht zal komen. Het korfballen op verschillende locaties is niet zo best voor de clubbinding. Veel leden besluiten de club te verlaten. In 1938 splitst de korfbalclub Oosterpark zich af van de speeltuinvereniging en vindt een eigen terrein aan de Middenweg 333, het oude terrein van de blindengeleidehonden.
Oorlog
In de oorlog komt spoedig een einde aan deze ideale situatie. De vereniging moet zijn veld met een clubgebouw afstaan voor oorlogsdoeleinden. Ook K.V.D. dat op dat moment aan de Polderweg speelt, moet wijken voor het oorlogsgeweld. De oorlog is uiteraard voor beide verenigingen een zeer zwarte bladzijde uit de geschiedenis. Maar ondanks de malaise organiseren de clubs toch veel activiteiten voor de leden. Er zijn toneelavonden, een jubileumfeest (K.V.D. bestaat immers 25 jaar in 1942) en er wordt zelfs Sinterklaas gevierd. De cadeaus worden met allerlei bonnen bij elkaar gesprokkeld. In 1944 verhuist Oosterpark naar het veld aan de Weesperzijde. K.V.D. krijgt na de oorlog een jaar lang gratis de beschikking over het veld van de marechaussee. Dit veld wordt gedeeld met o.a. S.V.K. en Victoria.
Weer verhuizen...
In 1948 besluit Oosterpark te verhuizen naar het veld aan de Joubertstraat. Het terrein van de speeltuinverenging Transvaalkwartier voldoet echter ook niet aan de eisen voor de eerste teams. Deze spelen nu op het Parkschouwburgterrein. Dit is nog steeds geen gezonde basis voor de vereniging. Er wordt naarstig naar een andere mogelijkheid gezocht. Die vindt de club in de speeltuinvereniging Amsterdam Oost. Deze vereniging heeft al eerder een korfbalclub gekend, bestaande uit Luto-leden die in het Betondorp waren komen wonen. Het veld waarop men speelt, ligt aan het Onderlangs (en is inmiddels, net als het eerste K.V.D.-veld, gedeeltelijk onder de Ringweg verdwenen). Het ziet er naar uit dat de vereniging eindelijk een tijdje op hetzelfde terrein kan blijven.
Diemen
We schrijven inmiddels juni 1958. Vier tieners vind en het de hoogste tijd worden voor een korfbalclub in Diemen. Ze maken een poster waarop ze oproepen te komen tot de oprichting van een Christelijke Korfbalvereniging in Diemen. Ze hangen de poster op in het dorp. Er blijkt voldoende animo te zijn. De oprichtingsvergadering wordt gehouden in het zaaltje van de gereformeerde kerk aan de Schoolstraat. Op deze vergadering zijn ook enkele bestuurders van de Christelijke Korfbal Bond (C.K.B.) aanwezig. Ze stellen voor het eerste jaar pro deo (hoe toepasselijk) een trainer beschikbaar. Op 11 juni 1958 is de oprichting van C.K.V.D. een feit. Het bestuur bestaat uit vijf man waarvan er binnen het jaar drie bedanken. Waarschijnlijk omdat het toch wel moeilijk is om een beginnende vereniging draaiende te houden. De club heeft ongeveer twintig leden en speelt op het terrein van de Diemer ijsclub. Op het veld (waar nu de Wethouder F.B. Duran sporthal staat) staat een echte muziektent die dienst doet als kleedkamer. Uit de teksten van het Korfje blijkt dat vóór de wedstrijd begon eerst de schapen van het veld moesten worden verdreven. Wat later, in het begin van de jaren zestig, gaat de club even spelen op een weiland in de Bijlmer.
Opgespoten land
Om een heel andere reden komt K.V.D. in contact met de gemeente Diemen. De club praat in 1961 met B & W over de mogelijkheid in Diemen te gaan spelen. Men heeft gehoord dat er een korfbalveld zou komen. K.V.D. blijkt nog wat vroeg te zijn, want het beoogde terrein is nog niets meer dan een kaal stuk opgespoten land. Pas in mei 1964 geeft B & W van Diemen toestemming om te komen spelen. K.V.D. moet wel de naam veranderen in Korfbal Vereniging Diemen. Toch pakt de vereniging de mogelijkheid om in Diemen te komen spelen met beide handen aan, want t.z.t. zou het veld aan de Polderweg verdwijnen. Het veld aan de Willem de Zwijgerlaan met het daar later gebouwde clubhuis, dat met C.K.V.D. samen wordt bespeeld, blijft tot een jaar na de fusie met Oosterpark de vaste stek. In 1969 wordt het veld veranderd van gras in een half verhard veld.
V.V. Meerboys
Oosterpark heeft de laatste verhuizing nog niet achter de rug. In 1974 neemt de club afscheid van de speeltuinvereniging Amsterdam Oost en verhuist naar het complex Middenmeer. Op het gravelveld staan twee houten gebouwtjes die dienst doen als kantine en kleedkamers. Binnen twee jaar moet een clubhuis worden gebouwd. Zover komt het niet, want het veld ernaast wordt ook verhard en daar staat een oud gebouw van V.V. Meerboys. Na het verharden van het veld kan Meerboys het bouwwerk niet meer gebruiken en neemt Oosterpark het over. Na grondig opknappen wordt het een leuke kantine. Na de fusie met K.V.D. in 1989 wordt ook deze kantine verlaten. De Oosterparkers verkassen voor de laatste maal: naar het K.V.D.-terrein in Diemen. Als Diamco wordt nog één maal verhuisd naar het veld op Sportpark de Diemen aan de Sportlaan 5 met zijn (voor die tijd) zeer luxe clubgebouw. C.K.V.D. gaat mee als onderhuurder, maar gaat in 1991 toch op in Diamco.
Diemen heeft weer één sterke korfbalvereniging.
​
DIAMCO
De fusieclub van K.V.D., Oosterpark en C.K.V. Diemen gaat spelen op een drievaks korfbalveld (gravel) en een tweevaks veld (gras). Drie vakken wordt er nooit gespeeld omdat op het veld het middenvak in 1992 is afgeschaft. De thuiswedstrijden van de zaalcompetitie (voorheen Micro geheten) worden vanaf nu uitsluitend in de Sporthal Diemen aan de Prins Bernardlaan gespeeld. Veel oudere leden verlaten in de eerste vijf jaar op het nieuwe veld de fusieclub om diverse redenen. Maar de rest, ongeveer 140 leden, blijven hun sport trouw met wisselende resultaten.
Weer een fusie
In 1998 is A.K.C. Victoria uit Amsterdam op zoek naar een nieuw terrein en onderkomen omdat ze op termijn moeten verdwijnen van hun veld bij de gastank in Amsterdam-Oost. Na grondig onderzoek kiezen de leden om te verhuizen naar Diemen en een fusie aan te gaan met Diamco. Daar zijn ze al gewend aan fuseren en pakken ze de zaken snel en voortvarend aan want versterking kan met omdat moment goed gebruiken. Tenue en terrein blijven dat van Diamco en de naam wordt Diemer Korfbal Vereniging Victoria.
A.K.C. Victoria (zie ook hier)
Het is zomer 1919, in Amsterdam speelt een club onder de naam Internos het korfbalspel. Het botert echter niet tussen de spelers en het bestuur, men zat niet op één lijn. Kortom: ze sloegen elkaar regelmatig verbaal de hersens in. Kennelijk waren er genoeg leden bij Internos aangesloten zodat het bestuur het zich kon veroorloven om twee vrouwelijke leden van de ledenlijst te schrappen.
​
Dit was voor een aantal mensen echter de befaamde druppel. Onder aanvoering van Elias Voorhaar en Theo Baart legde men het probleem voor aan de Amsterdamse Korfbal Bond. Deze gaf de raad om zelf maar eens een vereniging op te richten. Of dit advies het gevolg was van het feit dat Internos zich bij de bond ook al onmogelijk had gemaakt, is niet bekend.
​
Hoe dan ook, voor 16 augustus 1919 werd een vergadering gepland in lunchroom “De Overtoom“ in de Jan Pieter Heijestraat. En wat als een protestvergadering begon mondde uit in de oprichting van een nieuwe vereniging. Het enthousiasme was zo groot dat staande de vergadering besloten werd de vereniging de naam A.K.C. Victoria te geven. Theo Baart werd de eerste voorzitter van Victoria en Elias Voorhaar werd secretaris. De contributie werd vastgesteld op het nu lachwekkende bedrag van 15 cent per week en 50 cent inschrijfgeld. Voor dit geld was men dan wel lid van een echte vereniging, maar dan wel een zonder veld, palen en korven en zonder financiële basis. En Internos? Internos hield korte tijd daarna op te bestaan.
​
In de beginjaren wisselde Victoria regelmatig van terrein. Het begon in noord aan de Boorstraat. Nog voor eind 1920 kreeg men een stukje grond toegewezen aan de Fazantenweg. Dit veld moest wel worden gedeeld met meerdere verenigingen zodat Victoria slechts tussen 9 en 11 uur op de zondagochtend haar wedstrijden kon spelen.
​
Na het schouwburgterrein, het terrein van de IJsclub (op het huidige Museumplein) en de Zuidelijke Wandelweg belandde Victoria rond 1933 in Oost, aan de Schagerlaan. Men was erin geslaagd van een boer een stuk weiland te huren en zo had Victoria voor het eerst een eigen terrein. De leden bouwden een eigen clubhuis wat in die tijd een unicum was. Helaas moesten zij nog geen zes jaar later plaatsmaken voor een bestemmingsplan. Op de plaats van het terrein was de Gooiseweg gepland.
Vanaf 1939 speelde Victoria in het Polderweggebied. Het eerste veld lag helemaal achteraan, vlak bij het dierenasiel omringd door gashouders van de Oostergasfabriek. De bouw van een extra gashouder noodzaakte Victoria in 1954 te verhuizen naar de Van de Vijverstraat langs de spoordijk. De sloop van twee gashouders in 1969 (Amsterdam was inmiddels overgestapt op aardgas) maakte het Victoria mogelijk om terug te keren naar bijna dezelfde plek als in 1939, nu aan de Oranje Vrijstaatkade. Ook dit terrein moest evenals de vorige twee velden met KVD en SVK gedeeld worden totdat in 1972 Victoria, de club met de meeste jeugdleden, alleen overbleef.
​
Sportief gezien was Victoria nooit een hoogvlieger, in de meeste competitiejaren werd gestreden in de 2e klas K.N.K.V. Nee, de leden moesten het meer hebben van feesten en vriendschap. Door het voortdurende vertrek van leden naar andere gemeentes werd het voortbestaan van Victoria steeds moeilijker. In 1999 viel het doek voor de club uit oost. Maar haar naam is nog terug te vinden in Diemer Korfbal Vereniging Victoria, de korfbalclub in Diemen, waar het in opging na een fusie.
​
DKV Victoria
De vereniging start met 202 leden waar er na één seizoen nog 168 van over zijn en de fusie niet het beoogde resultaat, een grotere vereniging in de regio, oplevert. Toch blijft men in Diemen korfballen met als resultaat dat men in 2009 weer op 199 leden zit. De stijging van het ledental is gelijkelijk verdeeld over de jeugd en senioren en DKV Victoria is heden een top vijf club binnen de regio Amsterdam en omstreken wat ledental betreft. De stijging is niet alleen gekomen door het spelletje dat er gespeeld wordt: korfbal, maar zeker mede veroorzaakt door de zaken eromheen. De gezelligheid staat mede voorop waarbij het jaarlijks terugkerend pinksterkamp met 100 tot 120 deelnemers, voor het grootste deel jeugd, en de BIG VIC show de jaarlijkse toppers zijn.
Weer een verhuizing
In de loop van 2002 maakt de gemeente Diemen plannen om het gebied “De Sniep” waarop o.a. het terrein van DKV Victoria ligt te gaan ontwikkelen voor woningbouw. De gemeente start met de vraag of DKV Victoria wil meewerken aan een verhuizing van Sportlaan 5 naar Sportlaan 13a. Het bestuur weet de leden ervan te overtuigen dat er veel voordelen aan de verhuizing zitten. Hierna stemt de gemeente in met de volgende voorwaarden: zij koopt de gebouwen op van het oude terrein en in ruil daarvoor bouwt de gemeente een nieuwe kantine met daarbij een kunstgrasveld met nieuwe verlichting. Dit alles geschiedt met gesloten beurs en de schuld uit de 1/3 regeling die nog resteerde uit de vorige nieuwbouw bestaat ook niet meer.
​
Op 4 september 2004 vindt de feestelijk opening plaats waarbij ook nog eens blijkt dat door de verhuizing DKV Victoria op een betere locatie zit. Dichter bij de andere sportverenigingen en dat in 2011 we weer aan de rand van een woonwijk zitten en niet meer achteraf in de middle of nowhere zoals we in 1990 op Sportpark De Diemen kwamen.